lub cala uchwala
Sesja Rady Dzielnicy Włochy w dniu 12 czerwca przebiegała w tak nudnej atmosferze, że część radnych rządzącej koalicji PiS/WDW najzwyczajniej zasnęła podczas obrad, słusznie licząc, że ich sąsiedzi we właściwym momencie nie tylko podniosą ręce własne ale i popchną do góry uśpione kończyny partyjnych towarzyszy. W taki to senny sposób przegłosowano w budżecie Dzielnicy zmianę niektórych wydatków dziwnych i wątpliwych na inne wydatki równie dziwne i wątpliwe. Następnie Rada pozytywnie zaopiniowała projekt planu zagospodarowania przestrzennego na niewielkim, południowym fragmencie Włoch stykającym się z dzielnicą Ursynów.
refleksje powyborcze
Wyniki wyborów do Parlamentu Europejskiego w obejmującym Włochy okręgu 4. nie do końca pokryły się z przewidywaniami. Wyraźne przesunięcie preferencji społecznych na prawo skutkowało niespodziankami w rozkładzie aż 1/3 mandatów.
Sromotną klęskę poniosła koalicja Janusza Palikota z Aleksandrem Kwaśniewskim, Pawłem Piskorskim (Stronnictwo Demokratyczne) i Andrzejem Celińskim (Partia Demokratyczna). Pod nazwą Europa Plus, Twój Ruch z dodatkami przegrał we wszystkich okręgach nie uzyskując ani jednego mandatu. Olbrzymi spadek poparcia dla tej formacji poddaje w wątpliwości jej szanse na dalsze istnienia na scenie politycznej Polski.
kpiny z prawa i staruszki
Na kolejnej sesji, 8 maja Rada Dzielnicy Włochy rozpatrzyła sprawozdania z działalności ZGN i OPS oraz wniosła drobne poprawki do budżetu Dzielnicy. Negatywnie zaopiniowano projekt nazwania ulicy Nowolazurowej ulicą 4 Czerwca 1989 oraz - rzekomo - pozytywnie zaopiniowano nazwanie ronda imieniem bliżej nieznanej hrabiny Marii Tarnowskiej. Wątpliwości w tej ostatniej sprawie budzi fakt, że pomysł taki poparło tylko 8 na 21 radnych, co jednak nie przeszkodziło przewodniczącemu Rady gromko stwierdzić, że Rada pozytywnie zaopiniowała projekt. Ogłoszenie to wydaje się być jedynie pozaprawnym popisem hucpiarstwa (Statut nie przewiduje łącznego alternatywnego głosowania nad dwoma projektami uchwał), nie takie jednak naruszenia prawa skutecznie przechodziły we władzach Dzielnicy.
Plany dotyczące budowy ulicy Nowolazurowej sięgają lat 70 ubiegłego stulecia. Już wtedy z uwagi na szybko rosnącą liczbę mieszkańców zdawano sobie sprawę z konieczności stworzenia dogodniejszego połączenia Włoch i Ursusa z innymi dzielnicami Warszawy. Inwestycja ta była jednak z roku na rok odkładana, co tłumaczono brakiem środków na jej realizację.