Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił 22 października wniosek polityków koalicji PiS/WDW: Michała W., Jerzego K. oraz Andrzeja K. o nakazanie Krzysztofowi Czumie usunięcia ze strony www.wlochy.waw.pl artykułu Wieżowce i kamienice oraz zakazanie rozpowszechniania wiadomości o przejęciu nieruchomości przy ulicy Potrzebnej 9 i Techników 29 w Warszawie.
Niepowodzeniem zakończyła się kolejna próba uniemożliwienia informowania mieszkańców o funkcjonowaniu władz lokalnych we Włochach. W lipcu b.r. Michał W. oraz Jerzy K. zwrócili się do Prokuratury Rejonowej Warszawa-Ochota z wnioskiem o ściganie Krzysztofa Czumy z powodu publikacji na stronie www.wlochy.waw.pl. Konsekwentnie można się spodziewać, że następnym krokiem będą listy do dyrektora więzienia.
Na szczęście, wbrew oczekiwaniom polityków PiS i WDW, pisanie prawdy nie jest w Polsce karane.
16 listopada ponownie wybierzemy Radę Dzielnicy Włochy, Radę Warszawy, Prezydenta Warszawy i Sejmik Mazowiecki. Całe Włochy podzielone są na trzy okręgi wyborcze. Z listy Platformy Obywatelskiej w poszczególnych okręgach o 21 mandatów ubiega się 25 mieszkańców Włoch.
Kolejna sesja Rady Dzielnicy Włochy (30 IX) poświęcona została kolejnym dziwnym interesom prowadzonym przez koalicję PiS/SLD/WDW. Podczas ustalania porządku obrad, na prośbę przybyłych mieszkańców, zaproponowałem dodanie punktu: Informacja Zarządu na temat prywatyzacji budynku przy ulicy Techników 29. Wniosek przepadł dzięki zgodnemu sprzeciwowi radnych PiS i SLD oraz większości radnych WDW (głosy wstrzymujące przy ustalaniu porządku obrad liczone są jak głosy "przeciw"). Rzetelność nakazuje wspomnieć, że - jak zwykle w takiej kłopotliwej sytuacji - radny Janusz W. tylko do połowy podniósł rękę za pogonieniem mieszkańców. Ponieważ przepisy nie przewidują czegoś takiego jak "pół głosu przeciw" więc także i owo pół-podniesienie ręki sekretarz Rady policzył jako cały głos "przeciw". Ostatecznie nowe wyczyny Zarządu jednak zostały częściowo przedyskutowane w punkcie "Sprawy różne" (o czym niżej).
Zbankrutowana władza komunistyczna pozostawiła po swoich rządach tysiące ludzi przymusowo żyjących w domach o niewyjaśnionych prawach własności. Do znacznej części z tych nieruchomości roszczenia zgłosiły rozmaite osoby, w tym byli właściciele skrzywdzeni przez PRL ale także przestępcy, nie mający na poparcie swojej chciwości niczego, poza dobrymi stosunkami łączącymi je z władzami samorządowymi.